Pistolet (fr.) – krótka, ręczna broń palna, z wyjątkiem rewolwerów, na nabój słabszy od karabinowego[1]. Przeznaczona do walki (zarówno ataku jak i obrony) na niewielką odległość (do 50 m), a także do wymuszania posłuszeństwa na polu walki. Charakteryzuje się krótką lufą, małymi gabarytami i chwytem (rękojeścią) przystosowanym do strzelania z jednej ręki.
Podstawową grupę stanowią pistolety wojskowe. Wyróżnia się także pistolety policyjne, kieszonkowe, sportowe, sygnałowe i inne. Masa pistoletu wojskowego nie przekracza na ogół 1 kg, długość lufy – 125 mm, długość całkowita – 220 mm, szybkostrzelność praktyczna – 25-40 strz/min. Kaliber broni waha się w granicach 4,6 mm – 12,7 mm. Najczęściej stosowany jest kaliber 9 mm.
Współczesne pistolety są najczęściej bronią samopowtarzalną, działającą na zasadzie odrzutu swobodnego zamka lub krótkiego odrzutu lufy. W celu skrócenia czasu przygotowania do szybkiego, niespodziewanego strzału, są one wyposażone w mechanizm samonapinania. Napina on kurek w pierwszej fazie ruchu języka spustowego w tylne położenie. Aby ułatwić ukrycie i szybkie użycie pistoletu, nadaje się im płaskie i zaokrąglone kształty. Produkowane są także pistolety jednostrzałowe, używane jako broń sportowa i myśliwska.
